De ‘week van het werkgeluk’ is weer voorbij- weer over tot de orde van de dag? Als je ongelukkig van je werk/ op je werk/ door je werk bent, wie moet daar wat aan doen?
Ik zou zeggen dat het een gedeelde verantwoordelijkheid is. Voor de werkgever en de werknemer. Maar…Ik heb ooit gewerkt voor een slecht functionerende manager en de hele afdeling- ik incluis, had er last van. Dat veranderde niets.
Impact van een reorganisatie
Ik heb toentertijd ook meerdere reorganisaties meegemaakt. De ene keer kwam ik daar beter uit maar ik heb ook meegemaakt dat ik er slechter uitkwam. In zo’n tijd kreeg ik voor het eerst van mijn leven een wortelkanaalbehandeling.
Vrij kort daarna was ik opnieuw bij de tandarts met kiespijn. De tandarts vroeg me toen of ik misschien stress in mijn leven had? Want dat zag hij wel vaker: klachten aan het gebit bij mensen die daarvoor nooit last hadden.
Pas toen viel bij mij het kwartje dat de reorganisatie op mijn werk veel meer impact op me had dan ik dacht….
Verschillende belangen
Die organisatie toen had hele andere belangen dan ik (en andere gedupeerde collega’s). De gesprekken die ik voerde haalden niets uit. Ik had stress, voelde me nutteloos, was ongelukkig. ‘De organisatie’ -lees het management, had geen last.
Het maakt(e) pijnlijk duidelijk dat het heel fijn is als er een gedeelde verantwoordelijk is maar dat puntje bij paaltje de verantwoordelijkheid bij jezelf ligt.
Wat dan? Wordt vervolgd.
Laat een reactie achter