Het enige wat jij echt bezit; Een verhaaltje- zonder bron, wat ik vond. Zo’n verhaaltje ter relativering van alle drukte en gedoe. Of een wake up call te midden van alle rampen op het wereldtoneel.
De man stierf…
“De man stierf, en toen hij dit besefte, zag hij ‘God’ naar hem toe lopen met een koffer in zijn hand. ‘Het is tijd om te gaan, mijn zoon’, zei ‘God’. De verbaasde man antwoordde: ‘Nu? Zo vroeg? Ik heb nog veel plannen…” ‘Het spijt me, maar het is tijd om te gaan.’
“Wat heb je in die koffer?” vroeg de man. ‘God’ antwoordde: “Alles wat van jou is.” ‘Je bedoelt mijn kleren, mijn geld?’ “Ze waren nooit echt van jou, ze horen op aarde.”
‘Dus dit zijn mijn herinneringen?’ vervolgde de man. ‘God’ antwoordde: “Ze waren nooit van jou, in feite behoren ze tot de tijd.”
“Dan mijn vaardigheden en ervaring?” ‘Die waren gewoon het gevolg van omstandigheden, niet die van jou.’
“Mijn familie en vrienden?” ‘Het spijt me, maar ze zijn ook niet van jou. Ze hoorden bij je levenspad.” ‘Zelfs mijn vrouw en zoon niet?’ ‘Nee, ze hoorden bij je hart.’
“En mijn lichaam?” ‘Dat is al stof.’ “En mijn ziel?” ‘Nee, ze is van mij.’
Vol angst nam de man de koffer van ‘God’ aan en opende hem. Hij zag dat de koffer helemaal leeg was. Met een traan in zijn ogen vroeg de man: “Dus ik heb nooit iets gehad?”
‘God’ zei tegen hem: “Het enige wat je ooit echt hebt gehad, was je leven. Elk moment was voor jou alleen.”
Als dit het enige is dat je echt bezit dan …
Laat niets waarvan je denkt dat het van jou is je in de weg staan. Leef jouw leven nu. Kies je prioriteiten juist, geniet, creëer. Je komt met niets en je gaat met niets.
Laat de tijd er tussen de moeite waard zijn.
Laat een reactie achter