Wat nu als we bewust onze creatiekracht inzetten? Dat we de programmeerregels omzeilen? Wat nu als we ons focussen op onszelf en niet op de buitenwereld en creëren wat onze ziel gelukkig maakt? Ofwel; leef jouw leven. Daarmee eindigde ik mijn vorige bericht.
Vervolgens kwam ik dit verhaaltje op mijn tijdlijn op Facebook tegen. Schrijver onbekend. Stof tot nadenken en misschien het (begin van) antwoorden?
Wat zit er in de koffer?
“De man stierf, en toen hij dit besefte, zag hij God naar hem toe lopen met een koffer in zijn hand.
‘Het is tijd om te gaan, mijn zoon’, zei God.
De verbaasde man antwoordde: ‘Nu? Zo vroeg? Ik heb nog veel plannen…”
‘Het spijt me, maar het is tijd om te gaan.’
“Wat heb je in die koffer?” vroeg de man.
God antwoordde: “Alles wat van jou is.”
‘Je bedoelt mijn kleren, mijn geld?’
“Ze waren nooit echt van jou, ze horen op aarde.”
‘Dus dit zijn mijn herinneringen?’ vervolgde de man.
God antwoordde: “Ze waren nooit van jou, in feite behoren ze tot de tijd.”
“Dus mijn vaardigheden en ervaring?”
‘Die waren gewoon het gevolg van omstandigheden, niet die van jou.’
“Mijn familie en vrienden?”
‘Het spijt me, maar ze zijn ook niet van jou. Ze hoorden bij je levenspad.”
‘Zelfs mijn vrouw en zoon niet?’
‘Nee, ze hoorden bij je hart.’
“En mijn lichaam?”
‘Dat is al stof.’
“En zielen?”
‘Nee, ze is van mij.’
Vol angst nam de man de koffer van God aan en opende hem. Hij zag dat de koffer helemaal leeg was. Met een traan in zijn ogen vroeg de man: “Dus ik heb nooit iets gehad?”
God zei tegen hem: “Het enige wat je ooit echt hebt gehad, was je leven. Elk moment was voor jou alleen.”
En om deze reden – LEEF TERWIJL JE HIER BENT. Laat niets waarvan je denkt dat het van jou is in de weg staan. Leef nu. Leef je leven. Vergeet niet gelukkig te zijn, dat is het allerbelangrijkste. De bezittingen en al het andere waar je voor vecht, blijven daar na je dood. We nemen niets mee.”
Laat een reactie achter