Ken jij je familiestamboom? Ik heb hem van mijn moederskant omdat een oom* hierin erg geïnteresseerd is en dit allemaal heeft uitgezocht. Van mijn vaderskant is er (nog) geen. Ik heb de vader van mijn vader nooit gekend en zijn moeder begon al met dementeren toen ik nog een kind was.
Een jaar geleden was ik bezig met een opleiding systemisch werken en dat was een aanleiding om mijn vader meer te vragen over vroeger, over zijn ouders en grootouders. Mijn vader is 90 jaar nu- goed bij zijn verstand maar fysiek krakkemikkig. Maar ja als je 90 bent is dat ook al best weer een tijd geleden als je vraagt naar ouders en grootouders 😉
Dus dat viel nog niet mee. Ik kreeg wel een paar blaadjes uit een archief van een overleden zus van hem met daarop de eerste aanzet tot een stamboom.
Wat ik van de opleiding systemisch werken me nog meer bewust werd is de sporen die generaties voor je, achterlaten in je eigen leven. En als jezelf kinderen hebt, die jij ook weer achterlaat in hun leven.
Stamboom website
Dezelfde *oom tipte me voor deze website. Op één overzichtelijk scherm staan de belangrijkste gegevens van de persoon, inclusief de ouders, huwelijken, kinderen, broers en zusters, notities, leeftijd bij belangrijke familiegebeurtenissen en foto’s.
Dus…. daar wil ik aan beginnen…. Omdat mensen sporen achterlaten.
Zoals Paulo Coelho een verhaaltje schrijft waarin een oma tegen haar kleinkind zegt “Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt.’’
de 5de bijzonderheid
Het kind ziet niets bijzonders aan het potlood waarmee ze schrijft. Oma: “er zijn 5 bijzondere dingen aan dit potlood en dus ook aan jou. De vijfde bijzonderheid is dat een potlood altijd een spoor achterlaat. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten”.
en de andere vier
De andere 4 bijzonderheden, vind je hieronder:
Ten eerste: Je zult misschien de grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. Deze hand noemen we God, en Hij zal je altijd leiden volgens Zijn wil.
Ten tweede: Af en toe moet ik stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Ten derde: Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
Ten vierde: Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.
Originele tekst Paulo Coelho.
Laat een reactie achter