Vorige week schreef ik over dat je vooral je eigen regels moet volgen. Maar wat nu als regels opgelegd worden? Die vraag kreeg ik naar aanleiding van steeds meer opgelegde regels vanuit de overheid.
Ik las een interessante column van René Diekstra over vertrouwen. Hij ging in op het vertrouwen hebben in de overheid. Maar je kunt het doortrekken naar je werkgever of je partner.
Vertrouwen naïef?
Je besluit om iemand te vertrouwen; de overheid, je partner of werkgever. Dat zou je naïef kunnen noemen maar naïef in de oorspronkelijke betekenis is “natuurlijk’ of “van nature zo geneigd”.
We zijn van nature geneigd om de overheid, je partner, een ander te vertrouwen. En dat is denk ik een groot goed.
Maar naïef vertrouwen schrijft René Diekstra is een kwetsbaar en kostbaar goed. Kwetsbaar omdat het bewijs nodig heeft. Kostbaar omdat vertrouwen de tweecomponentenlijm is in iedere relatie.
Iemand die je vertrouwt schrijf je goede intenties toe. Maar dat is meestal niet genoeg. Je wilt daden zien, gedrag zien wat er bij past. Je wilt competenties zien die onderbouwen wat iemand aan regels oplegt.
Je wilt bewijs zien dat je vertrouwen niet beschaamd wordt.
Vertrouwen is kostbaar
Omdat we van nature geneigd zijn om een ander te vertrouwen vinden we het heel moeilijk om te zien wanneer we opgelicht worden, voor de gek gehouden of worden gemanipuleerd. Dat geldt in alle relaties.
Vraag maar eens om je heen- of uit eigen ervaring weet je hoe gemakkelijk je werd opgelicht. Zoals kort geleden een vriendin van mij die heel geraffineerd veel geld kwijt raakte door te reageren om een appje van haar zus die ‘nu’ geld nodig had.
Ja achteraf zag ze het heel duidelijk en kon ze zichzelf voor haar hoofd slaan. Maar op dat moment? Natuurlijk hielp ze haar zus.
Niet voor niets kennen we de uitdrukking ‘blind vertrouwen hebben’. Blind zijn is een handicap. Zoals Einstein zei “Blind vertrouwen in autoriteit is de grootste vijand van de waarheid.” Of in relaties; hoe charmant ook of hoe glad de praatjes, wat laat het gedrag zien?
Vertrouwen is kostbaar
Al zien we het dan niet gelijk, vaak voelen we het al wel. We zijn dan vaak geneigd dat innerlijk weten te negeren.
Want we weten dat het consequenties heeft voor de tweecomponentenlijm van de relatie. De lijm lost op en de relatie wordt anders of totaal verbroken met alle consequenties van dien.
En dat vooruitzicht is eng, maakt onzeker en dat vermijden we het allerliefst. Daar wordt vaak een hoge prijs voor betaald.
Vertrouw, wees niet blind en luister naar je gevoel.
Zorg goed voor jezelf!
Een mooi verhaal Marieke, alweer. Maar waar ik heel moe van wordt is het complotdenken….
Mondpamper, bekdoek, en wat ik al niet langs zie komen aan boze reacties. Ook ik ben het zat om niet m’n gang te kunnen gaan. Maar… op 2e Kerstdag en straks op nieuwjaarsdag sta ik als gastvrouw in de frontlinie op een coronateststraat. Waar ik echt zieke mensen zie. Ik spreek de mensen in de zorg die zich weer moeten laten testen, de ambulanceverpleegkundige die alweer voor de zekerheid komt. Allemaal zijn ze moe…
Mensen, houd nu voor een keer de gevraagde periode jezelf in. Corona is géén griepje. Samen kunnen we dit aan. Wanneer al die individuele mensen die denken dat ze het beter weten zich nu wel aan de regels houden maken we een kans.
Maar ik denk dat we helaas gewoon de 3e golf krijgen nadat iedereen op familiebezoek is geweest deze feestdagen. Want te veel mensen vinden dat ze het zelf uit mogen maken.
Dank je wel Trudie voor je reactie. We hebben even contact gehad over de mail; wel/ niet plaatsen. Ik dank je voor je reactie en ik deel wat je toevoegt; “dat mensen zoveel energie steken in het boos zijn over alles wat ze wordt aangedaan door de overheid en wat en dan allemaal niet mag. Terwijl niemand er om gevraagd heeft en we met elkaar gewoon wel de oplossing zijn, in mijn ogen.”
Hoe dat met elkaar op te lossen- en dat is m.i. iets anders dan wat er nu gebeurt; vraagt vertrouwen in ons mensen en in onze creatiekracht. Boosheid en angst helpen daarbij zeker niet.