Frustratie, verontwaardigd en een verhaal dat ik kwijt moest aan iedereen die ik die dag sprak. Want ik was me van geen kwaad bewust en wel €211 armer…
Wat was er gebeurd? Ik ging die ochtend naar een netwerkbijeenkomst in een plaats ergens in West-Brabant die ik vaag ken. Ik had er zin in, het is altijd een leuke gelegenheid om bekenden even te spreken en nieuwe mensen te leren kennen.
De Tomtom gaf aan dat ik er was en dus kijk ik uit naar een parkeerplek. Ik wist dat er een grote parkeerplaats is aan de rand van het centrum achter een supermarkt. Ik rijd het terrein op en parkeer daar mijn auto.
Ik loop terug naar de locatie en heb een leuke bijeenkomst. Na afloop- nog geen 2 uur later, loop ik terug naar mijn auto….
Auto weggesleept
Geen auto…. Wel 2 marktkramen ongeveer op de plek waar mijn auto heeft gestaan… Verdorie het zal toch niet… Ja hoor zegt de kaasboer mijn auto is weggesleept in opdracht van de gemeente. Hij weet me ook nog te vertellen welk bedrijf het heeft gedaan…. Het komt vaker voor…
Leve de mobiele telefoon
Ik bellen met het wegsleepbedrijf en inderdaad mijn auto blijkt in een andere plaats circa 10 kilometer verderop te staan. Als ik ‘m vandaag nog kom halen kost het €175 exclusief BTW en iedere dag dat mijn auto er langer staat komt er geld bij.
Geluk bij een ongeluk
Sta je daar, 25 kilometer van huis, hoe kom ik daar waar mijn auto staat? Gelukkig kreeg ik de inval om Noortje te bellen die met mij opgelopen was of zij nog in de buurt was. En ja hoor, gelukkig wilde zij mij naar Roosendaal brengen.
En wie tref ik bij de balie van het wegsleepbedrijf? Een andere deelneemster van dezelfde netwerkbijeenkomst die zeker 3 kwartier eerder weg was gegaan dan ik omdat de school van haar zoon had gebeld dat ze nodig was.
De man aan de balie; ja het is iedere week wel raak… dat is dan €175 exclusief BTW. Als het iedere week raak is dan zou je toch kunnen concluderen dat het niet duidelijk is voor bezoekers. En dat mensen elders vandaan niet kunnen weten dat er op dinsdag markt is in Oudenbosch.
Wel 2 kramen… die een groot deel van het parkeerterrein nodig hebben. Inderdaad nu u het zegt, ik zie dat er een gele lijn loopt over het parkeerterrein…
Dat het bord- wat er inderdaad staat, alleen te zien is als je op één manier wegloopt van het parkeerterrein en anders niet doet niet ter zake.
Frustratie
Waardoor was ik zo gefrustreerd? Natuurlijk liep de planning van die dag anders. Ik vind het een forse rekening die ik moest betalen. En hoezo laat je de auto wegslepen naar een plaats elders die met openbaar vervoer niet te bereiken is.
En daarbij komt dat ik me van geen kwaad bewust was en ja inderdaad een fout heb gemaakt die keihard (zo voelt het) werd afgestraft. En de auto stond pal naast de gele streep, plaats genoeg voor de markt maar inderdaad ik stond fout.
Dat ik geen verhaal kan halen, (nou ja toch een beetje door deze blog) dat je als gemeente ‘Hartelijk Halderberge’ niet bedenkt dat als er wekelijks auto’s weggesleept moeten worden er misschien iets in de communicatie ontbreekt… dat het ook raakt aan machteloosheid; het gebeurt, van geen kwaad bewust….. wat een gedoe.
Van SH*T happens naar SHIFT happens
Misschien heb je ook wel eens zoiets meegemaakt. Je van geen kwaad bewust maar je maakt een fout die- zo voelt het, keihard werd afgestraft. SH*T happens… Hoe heb jij je frustratie kunnen SHIFTEN?
Voor mij helpt het dat ik er over kan praten en zoals nu schrijven. Ik kan mijn verhaal kwijt, er wordt geluisterd en er wordt met me meegeleefd.
Ik geef fysiek uiting aan mijn frustratie door overdreven- in de beslotenheid van mijn auto (!), die uit te leven. Ik breng daarmee de energie in beweging en laat die bewust los door weer te ontspannen.
En ik neem het me voor om er na vandaag er niet meer over te hebben en met nog te herinneren hoe tof het is dat Noortje voor mij terugkwam en me naar mijn auto bracht én dat ik de boete probleemloos kan betalen. Tel je zegeningen heet dat geloof ik 😉
NB Let op waar je je auto neerzet 😉
Hallo Marieke,
Ik ben die andere deelneemster aan de netwerkbijeenkomst en ook ik stond bij de balie te balen omdat mijn auto was weggesleept en ik daarvoor 200 euro kon dokken.
Hoe ik ermee ben omgegaan? Ik baalde ervan, helemaal omdat ik mijn zoon wilde ophalen van school om met hem naar de huisarts te gaan. Nu moesten mijn ouders dit doen (de schatten). Ik keek naar de man die achter de balie zat en ik merkte hoe hij contact probeerde te maken. Op hem kon ik niet kwaad zijn, hij kon er niets aan doen. Sterker nog: hij vertelde me dat het voor hem ook niet het leukste werk was. Hij maakte een grapje, hij was vriendelijk. Wat kon hij nog meer doen?
Uren later en met mijn zoon en ouders bij me, heb ik erg moeten lachen. Hoe ik als kind stond te wachten bij de balie van het wegsleepbedrijf totdat ik mijn ‘boete’ kon doen. Hoe ik wel erg alert was die middag op parkeerwachters en alles wat met handhaving en controle te maken heeft. En ik heb breed geglimlacht om zoveel hulp: van Benieta, die ik voorheen niet eens kende maar mij meteen meenam naar Roosendaal (in ruil voor haar rit nam ik telefoontjes van haar op tijdens het rijden, prima hoor! :-)), van mijn zeventigplus ouders die meteen de auto pakten en mijn zoon ophaalden van school om met hem naar de huisarts en later naar het ziekenhuis te gaan (niks gebroken gelukkig). En om het gesleep-om-niks. Ok, om dat laatste lachte ik als een boer met kiespijn. Want 200 euro betalen voor niets, dat is gewoon een au-momentje.
Super Sonja, hoe jij het ook kunt shiften. Inderdaad een au momentje en weer door 🙂 Tot een volgende keer en wel uitkijken met parkeren hé 😉 Gelukkig dat het mee valt met je zoon.