Wat is het veel: een enorm aanbod vol creativiteit en positiviteit; cursussen, filmpjes, muziek. Er is heel veel, teveel. Ik kies enkele krenten uit de pap om van te leren en voor de inspiratie.
Er is ook een enorm aanbod- veel verhalen met fake en facts- teveel voor mij die me bang en boos maken. Ik bescherm mezelf daar zoveel mogelijk tegen.
Ik merk dat er veel in mij gebeurd maar ik kan er de vinger niet precies opleggen. Herken je dat ?
Intercity of stoptrein?
En daarbij komt; we vinden zoveel dingen normaal- zonder dat we er echt over nagedacht hebben, we zijn op een rijdende trein gestapt en gaan ‘gewoon’ mee in die richting.
Vaak is er geen tijd- het is geen stoptrein om nog eens even uit te stappen, nee de trein dendert door en ja dat heeft ons ver gebracht maar het heeft ook veel gekost- denk alleen al aan het aantal mensen met een ziekte, burn-out of de impact op de natuur.
En nu vele treinen letterlijk tot stilstand komen en duidelijk is dat dit nog wel enkele weken gaat duren vraagt dit flexibiliteit.
Survival of the fittist?
Weet je nog survival of the fittest? Men dacht dat het ging om de sterksten van de soort maar dat is helemaal niet waar, het gaat om degenen met de grootste flexibiliteit om zich aan te passen aan gewijzigde omstandigheden.
Dat zijn degenen die weerbaar zijn en bestand zijn tegen welk virus of verandering ook.
Hoe flexibel ben jij?
Maak je nog net zoveel werkuren thuis als op kantoor?
Begint je werkdag nog net zo vroeg als anders? Heb je nu wel tijd voor een lunchpauze en gun jij je die ook?
Kan de lat van je werk ook naar beneden nu je ook juf/meester bent?
Hoe kom je los van je werk als je werk zich letterlijk/figuurlijk in je privé domein zit?
Zoveel vanzelfsprekendheden staan op losse schroeven en daarmee omgaan vraagt flexibiliteit.
We kunnen het allemaal
Flexibiliteit is dat kleuters nu leren om geen hand voor je mond te houden als je niest maar een elleboog….zij weten straks niet beter.
Flexibiliteit zit in ons allemaal – anders fietste je nog steeds met zijwieltjes.
Maar met ouder worden, worden we vaak minder flexibel. Waarom?
- Omdat we meer te verliezen hebben…
- Omdat het goed toeven is in de comfortzone…
- Omdat we één ervaring vertalen naar dat het altijd zo is en zal zijn
- Omdat we onszelf als te oud/ te dik/ te dun/te dom/ onwaardig labelen …
- Omdat…
Juist nu de omstandigheden door Carona zo sterk veranderd zijn en steeds duidelijker wordt dat voorlopig – of nooit meer, terug naar je oude leven niet kan, niet gewenst, niet (vul maar in) is, wordt er flexibiliteit gevraagd.
Angst een slechte raadgever
Het niet terug kunnen naar het gewone, het bekende kan verdriet geven, je frustreren, pijn doen maar misschien ook wel lucht geven, ruimte geven voor creativiteit, aandacht voor mensen en zaken die je verwaarloosd hebt.
Er wordt veel van iedereen gevraagd. En dat werkt door fysiek, psychisch, emotioneel, spiritueel. En dan is het niet gek dat we bang worden. Ons zorgen maken en gaan piekeren.
Angst is een slechte raadgever en funest voor je flexibiliteit. Met angst gaan alle luiken dicht en verstar je. Je stopt je hoofd in het zand of verdooft jezelf met afleiding in welke vorm dan ook.
Angst aankijken
Deze tijd vraagt dat we onze angst aankijken. Zodat we voorbij de angst onze flexibiliteit en creativiteit kunnen aanspreken. Ik doe mee aan een Lichtcirkel geïnitieerd door Mieke Vulink. In die lichtcirkel werden twee vragen gesteld die ik graag met je deel.
Neem er de tijd voor, schrijf je antwoorden op- geef ruimte aan de gevoelens die het oproept en werk iedere dag aan de antwoorden op vraag twee.
Vraag één: zichtbare en onzichtbare dreigingen
- Welke zichtbare, of onzichtbare dreigingen zijn er nu in mijn leven, die diepe angsten oproepen?
Hier wordt niet bedoelt de kleine, materiële en persoonlijke angsten zoals niet op vakantie te kunnen, of niet kunnen doen wat je eigenlijk nu had willen doen. Het gaat om de meest diepliggende angsten zoals niet goed door deze ‘crisis’ heen kunnen komen, je baan te verliezen, je kinderen, ouders of geliefden niet tot steun te kunnen zijn, te moeten verhuizen, te weinig geld te hebben en daardoor te weinig eten en drinken, je dierbaren te verliezen, zelf ziek te worden of te sterven.
Vraag twee: hogere Waarheid?
- Welk vertrouwen, en welke hogere Waarheden kan ik hier tegenover zetten, indien ik GELOOF dat alles zich zal voltrekken in overeenkomst met mijn Zielenplan voor dit leven?
Als ze voor jou duidelijk zijn voedt dit, versterk het gevoel wat dit je geeft. En als je nog geen antwoorden hebt, ga er naar op zoek: binnen in jezelf en laat je inspireren door oude en nieuwe verhalen, goeroe’s, de natuur, de lente, muziek, positieve mensen, poëzie of wat dan ook wat jou kan verbinden met een hogere Waarheid.
Er is een hele wereld en Waarheid buiten Carona. Die zien en ervaren, daarin geloven en op vertrouwen helpt je door de komende weken en de rest van je leven.
Neem de tijd voor deze twee vragen: Zorg goed voor jezelf!
Laat een reactie achter