We zitten al weer eind januari 2022. De kop is er van af van wat (b)lijkt een bijzonder jaar te zijn. Er is een profetie van de Hopi indianen die verteld wordt door de stamoudste(n). Al generaties door vertelt wordt en sinds enige tijd ook met de buitenwereld gedeeld wordt.
Een profetie vertelt over de verre toekomst. En die toekomst (b)lijkt nu te zijn.
Profetie: Dit is het uur. Nu.
“Je hebt mensen verteld dat dit het Elfde uur is, nu moet je teruggaan en de mensen vertellen dat dit het uur is. En er zijn dingen waar je rekening mee moet houden..
Waar woon je?
Wat ben je aan het doen?
Wat zijn jouw relaties?
Heb je een goede relatie?
Waar is je water?
Ken je tuin.
Het is tijd om jouw waarheid te spreken.
Maak je community.
Wees goed voor elkaar.
En kijk niet buiten jezelf voor je leider.”
Toen sloeg hij zijn handen tegen elkaar, glimlachte en zei: “Dit kan een goed moment zijn! Er stroomt nu een rivier heel hard. Het is zo groot en snel dat er mensen zijn die bang zullen zijn.
Ze zullen proberen zich vast te houden aan de oever. Ze zullen voelen dat ze verscheurd worden en zullen veel lijden. Weet dat de rivier zijn bestemming heeft.
De oudsten zeggen dat we de kust moeten loslaten, dat we onszelf naar het midden van de rivier moeten duwen, onze ogen open moeten houden, en ons hoofd boven het water.
En ik zeg, kijk wie er met je in de rivier is en vier het. Op dit moment in de geschiedenis, moeten we niets persoonlijk opvatten, zeker niet onszelf. Op het moment dat we dat doen, komen onze spirituele groei en reis tot stilstand.
De tijd van de eenzame wolf is voorbij. Kom samen. Verban het woord ‘strijd’ uit je houding en je woordenschat. Alles wat we nu doen moet op een heilige en feestelijke manier gebeuren.
Wij zijn degenen waar we op hebben gewacht.”
Geef een antwoord