19 december was er een volle maan, 21/ 22 december is het midwinter; de langste nacht en de kortste dag. Een nacht die al duizenden jaren wordt gevierd met veel licht.
Als mens hebben we behoefte aan licht, zeker als het letterlijk of figuurlijk donker is in ons leven. De huidige maatregelen maken het voor veel mensen letterlijk en figuurlijk nog donkerder.
Anders kijken
Of je nu voor of tegen de maatregelen bent of je het logisch vindt of een complot of uitrollen van een agenda. Er is ook nog een andere manier om te kijken naar de maatregelen. De maatregelen ‘dwingen’ ons om onze aandacht te richten op onszelf.
De afleiding in de buitenwereld neemt af en dat is een zelfde proces als de natuur. Het natuurlijke ritme der dingen. De natuur komt tot stilstand- gaat in winterslaap en lijkt soms dood.
De uitnodiging van deze tijd is om zelf tot stil stand te komen. Te voelen waar sta ik? Om te bezinnen en terug te kijken. Het is een uitnodiging om te vertragen en om ‘niets’ te doen.
Niets doen heeft bij velen van ons een negatieve lading gekregen. We zijn verslaafd geraakt aan lekker druk zijn. En als we niets doen dan voelen we ons schuldig.
Risico van nooit niets doen
‘Het als maar bezig zijn heeft als risico dat onze relaties verwateren, niet alleen met de mensen om ons heen, maar ook met onszelf. Als we geen tijd nemen voor ononderbroken en spontane denkprocessen komen persoonlijke groei, inzicht en creativiteit in de knel’ zegt Manfred Kets de Vries.
Niets doen en verveling hebben veel met elkaar te maken. De meesten van ons hebben er een hekel aan. Niets doen of verveling is echter niet echt niets doen!
Het is tijd nemen voor het ‘onbewuste denken’. Onze verbeelding en creativiteit kunnen erdoor op gang worden gebracht. Niet gehinderd door alle normale drukte en afleiding kunnen we alle beschikbare informatie opnieuw schikken.
We kunnen staren in een flakkerende vlam van een kaars, dagdromen, associëren, fantaseren en zo op nieuwe ideeën komen.
Het is een mooi moment om terug te bladeren in je agenda of je dagboek terug te lezen. Of kijk naar je goede voornemens en doelen voor dit jaar.
Vanuit rust en stilte ontstaan antwoorden, nieuwe plannen, nieuwe ideeën waar we vaak nog een tijdje op moeten broeden. Allemaal brandstof om ons eigen licht en levensenergie brandend te houden. Als de dagen weer zichtbaar gaan lengen, als het voorjaar lonkt dan is het ook de tijd om ‘het’ naar buiten te brengen.
De uitnodiging van de winter is om niet zozeer met je hoofd als wel met je hart te (her)ontdekken wat jouw licht doet stralen.
Het gezellig maken, kaarsen aan helpt natuurlijk ook om het leven lichter te maken. 😉🕯️
Laat een reactie achter