Heb je het verhaaltje over de tweeling gelezen? En? Welke van de twee resoneert met jou?
Is er leven na de overgang die wij dood noemen? Ze zeggen “er is nog nooit iemand terug gekomen uit de dood om te vertellen of het zo is”, maar voor mij zijn er zoveel indirecte bewijzen dat ik tot een ander antwoord kom.
Maakt het uit? Helpt het om een eigen antwoord te hebben op wat is dood en is er ‘leven’ na de dood?
Ik vermoed van wel …
Na ieder verlies moet jij verder.
Een verlies door de dood is één van de heftigste verlieservaringen maar ook bij een ander verlies zoals een baan of een gedwongen alternatief pad als je bijvoorbeeld geen kinderen kunt krijgen geldt: jij moet verder.
Het verlies is een feit. Om voorbij een verlies te kunnen leven heb je een hele taart te eten. Een van de taartpunten is hoe jij je verbindt met het feit.
De juiste verbinding met het feit
Ontkenning van het verlies is overduidelijk te weinig verbinding met het verlies. Helemaal kopje onder gaan en nergens anders tijd en ruimte voor hebben anders dan het verlies is een duidelijk teveel aan verbinding met het verlies.
Een ander voorbeeld van een onjuiste verbinding is “over de doden niets dan goeds”. Of tegenover gesteld over je ex niets goeds weten te vertellen.
Het is dan aan jou om te onderzoeken hoe je tot een juiste verbinding komt met het verlies. Om zo een stuk van de taart te verteren.
Herken jij bij jezelf of anderen zo’n brok taart die nog zwaar op de maag ligt?
Laat een reactie achter